Εμφύτευση του εμβρύου στη μήτρα… χημικές ουσίες επηρεάζουν αυτή τη λειτουργία!!

η εικόνα δείχνει την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου και είναι αληθινή….

 

Η εμφύτευση συμβαίνει 6 με 7 ημέρες μετά την σύλληψη και ενώ το ενδομήτριο είναι ήδη καλά προετοιμασμένο μέσω ενζύμων και ορμονών που παράγονται τοπικά. To μαξιλαράκι του ενδομητρίου έχει προετοιμαστεί από τα οιστρογόνα και την προγεστερόνη που παράγει το ωχρό σωμάτιο (υπόλειμμα του ωοθυλακίου μετά την ωορρηξία) και είναι πλέον δεκτικό προς εμφύτεση. Το παράθυρο αυτής της ευκαιρίας για εμφύτευση ενός γονιμοποιημένου ωαρίου κρατά από την 20έως την 24 ημέρα ενός κύκλου περιόδου 28 ημερών. Στην αρχή ο σχηματισμός του μωρού σας <<βλαστοκύστη>> επικάθεται στο ενδομήτριο, συνδέεται με αυτό ενώ αργότερα το τρυπά και σχηματίζει ισχυρούς δεσμούς με αυτό και το ανώτερο τμήμα του μυομητρίου της μήτρας.
Με την έναρξη της εμφύτευσης το μωρό σας αποτελείται από 100-250 κύτταρα, που ενταφιάζονται συνήθως στον πυθμένα, το ανώτερο σημείο της ενδομήτριας κοιλότητας. Η ευκαιρία να φυτευτεί το σποράκι σας μέσα στην κοιλίτσα χάνετε με το πέρας της 24ης ημέρας καθώς το ενδομήτριο παύει να είναι αρκετά δεκτικό!

Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο Την «χημική φλυαρία» που καθορίζει εάν ένα έμβρυο θα εμφυτευθεί στη μήτρα επιτυχώς ή όχι, κατάφεραν να μελετήσουν σε βάθος βρετανοί ερευνητές, σύμφωνα με στοιχεία που θα παρουσιαστούν στο συνέδριο Αναπαραγωγικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον.

Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες δεν γνώριζαν πως τα τοιχώματα της μήτρας αντιλαμβάνονται αν ένα έμβρυο είναι υγιές ώστε να του επιτρέψουν να εμφυτευθεί. Η μελέτη των Πανεπιστημίων του Σαουθάμπτον και του Γουάργουικ δείνχει ότι η ποσότητα της χημικής ουσίας τρυψίνης, βοηθά στον καθορισμό της εμφύτευσης του εμβρύου.
Οι ερευνητές ελπίζουν τώρα να μπορέσουν να αξιοποιήσουν αυτή την πληροφορία ώστε στο μέλλον να δημιουργήσουν καλύτερες θεραπείες για την υπογονιμότητα.

Όταν ένα σπερματοζωάριο γονιμοποιεί ένα ωάριο και αρχίζει η ανάπτυξη, η διαδικασία αυτή δεν εξελίσσεται πάντα ομαλά και πολλά έμβρυα έχουν χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Η φύση έχει προβλέψει για την ύπαρξη ενός μηχανισμού που διακόπτει την κύηση σε τέτοιες περιπτώσεις.

«Το ερώτημα λοιπόν είναι, πως το ενδομήτριο δηλαδή τα τοιχώματα της μήτρας ανιχνεύουν την ποιότητα του εμβρύου», διερωτάται ο ειδικός σε θέματα γονιμότητας, καθηγητής Νικ Μακλον.

Η μελέτη έρχεται να απαντήσει αυτή ακριβώς την ερώτηση, αποδεικνύοντας ότι χημικές ουσίες που αναδύονται από το έμβρυο στα πολύ αρχικά στάδια της ζωής του, παρέχουν στο ενδομήτριο τις κατάλληλες πληροφορίες για το αν πρέπει να επιτρέψει τη συνέχιση της εγκυμοσύνης ή όχι.

Η τρυψίνη παίζει καθοριστικό ρόλο. Αν βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα, τότε επιφέρει αλλαγές στην φύση της μήτρας ώστε να την καταστήσει πιο δεκτική στην υποδοχή του εμβρύου. Αν τα επίπεδα της χημικής ουσίας είναι πολύ χαμηλά, τότε το τοίχωμα της μήτρα στρεσσάρεται και γίνεται λιγότερο δεκτικό.

«Αν το έμβρυο είναι καλό έμβρυο, τότε και η αντίδραση της μήτρας είναι καλή και επιτρέπεται η εμφύτευση. Αν το έμβρυο είναι κακής ποιότητας, τότε το ενδομήτριο απορρίπτει το έμβρυο», εξηγεί ο Δρ Μακλον.

«Εντοπίζοντας τις χημικές διαδικασίες που σηματοδοτούν την αλλαγή αυτή, η οποία έχει καίρια σημασία στην αποτυχία της αποτυχίας εμφύτευσης των εμβρύων στην διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης, ελπίζουμε να μπορέσουμε μελλοντικά να προσφέρουμε καλύτερες θεραπείες για την υπογονιμότητα», συμπληρώνει ο ειδικός.



Για παράδειγμα, οι επιστήμονες ίσως μπορούν να καταγράφουν τα σήματα που εκπέμπει το έμβρυο και έτσι να επιλέγουν εκείνο που έχει καλύτερες πιθανότητες να γίνει αποδεικτό από τη μήτρα.

Επίσης, η μελέτη μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση των επαναλαμβανόμενων αποβολών, που σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν σχετιστεί με γυναίκες που είναι «υπέρ-γόνιμες» και καταφέρνουν να κυοφορήσουν έμβρυα που υπό άλλες συνθήκες θα είχαν απορριφθεί.