Eπιλογή φύλου

Η επιλογή φύλου, αγόρι ή κορίτσι, αν και με την προεμφυτευτική γενετική είναι μια πραγματική δυνατότητα, είναι μια ευθεία παρέμβαση στη φυσική επιλογή και πρέπει να μας βρίσκει απόλυτα αντίθετους!

Η εξωσωματική γονιμοποίηση ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970 με ένα όραμα: να βοηθήσει τις γυναίκες που είχαν αποφραγμένες σάλπιγγες να αποκτήσουν το δικό τους παιδί.

Στο τέλος της δεκαετίας του 1980 το όραμα ακολούθησε μία ευχή: τα ζευγάρια που είχαν οικογενειακό ιστορικό κληρονομικών ασθενειών να αποκτήσουν ένα υγιές παιδί.

Το 1992 η ευχή έγινε πράξη και γεννήθηκε το πρώτο υγιές παιδί από ζευγάρι με βεβαρημένο κληρονομικό οικογενειακό ιστορικό.

Η διαδικασία που αυτή η ιατρική πράξη έγινε εφικτή ονομάζεται προεμφυτευτική γενετική διάγνωση και λειτουργεί συνδυαστικά με την εξωσωματική γονιμοποίηση.



Χάρη στην Προεμφυτευτική Γενετική Διάγνωση, μπορούν να εντοπιστούν και να αποκλεισθούν έμβρυα με χρωμοσωμικές ανωμαλίες και γενετικές ασθένειες έτσι ώστε να μεταφερθούν στη μήτρα της γυναίκας μόνο τα υγιή έμβρυα. 

Η διαδικασία δεν διαφέρει ουσιαστικά από έναν κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης με εμβρυομεταφορά στο στάδιο της βλαστοκύστης, εκτός από το ότι περιλαμβάνει τη βιοψία των εμβρύων στο εμβρυολογικό εργαστήριο.



Με τη βιοψία απομονώνονται από τα έμβρυα βλαστομερίδια (κύτταρα) τα οποία αναλύονται σε κατάλληλα εκπαιδευμένα εργαστήρια γενετικής και βάσει του αποτελέσματος προχωράμε σε εμβρυομεταφορά μόνο των υγιών εμβρύων.

Όμως, η ραγδαία εξέλιξη της Γενετικής Επιστήμης δύναται να παρέχει πλέον στα ζευγάρια τη δυνατότητα να φέρουν στο κόσμο όχι μόνο υγιή παιδιά, αλλά και παιδιά κατά παραγγελία!



Ένα χαρακτηριστικό του εμβρύου που μπορούμε να ανιχνεύσουμε με την προεμφυτευτική γενετική διάγνωση είναι το φύλο, το αν δηλαδή θα είναι αγόρι ή κορίτσι. Αυτή η πληροφορία είναι ιδιαίτερα σημαντική όταν υπάρχει κληρονομούμενη ασθένεια που μεταφέρεται με το φύλο, όπως πχ η αιμοροφιλία που νοσούν μόνο τα αγόρια ενώ τα κορίτσια απλά τη μεταφέρουν χωρίς όμως να αρρωσταίνουν.

Σε περίπτωση τέτοιου ιστορικού, η γυναίκα πρέπει να κυοφορήσει μόνο κορίτσια για να εξασφαλίσουμε ότι θα έχει υγιές παιδί.

Τι γίνεται όμως όταν η επιλογή του φύλου του παιδιού αποτελεί αυτοσκοπό της προεμφυτευτικής διάγνωσης γιατί το ζευγάρι για διάφορους λόγους επιθυμεί ένα συγκεκριμένο φύλο για το παιδί του;

Εδώ, ο νόμος κάθε κράτους που διέπει την Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή, έχει το κύριο λόγο.

Στη χώρα μας όπως και σε πλείστες χώρες της Ευρώπης ο νόμος δεν επιτρέπει την επιλογή του φύλου για κοινωνικούς λόγους, παρά μόνο για ιατρικούς (για κληρονομούμενες με το φύλο ασθένειες). 


Αξιοσημείωτο είναι ότι σε κάποιες χώρες, όπως η Αγγλία, ο νόμος επέτρεπε την επιλογή φύλου για κοινωνικούς λόγους αλλά στη συνέχεια απογορεύθηκε, οδηγώντας πολλά ζευγάρια στην Αμερική όπου οι νόμοι είναι πιο ελαστικοί!!



Προσωπικά, δεν θα με βρείτε σύμφωνο με την ελαστική αντιμετώπιση τόσο σοβαρών ζητημάτων, και αυτό γιατί ενός κακού μύρια έπονται...
Για παράδειγμα, πολύ πρόσφατα μία εταιρία γενετικής στην Αμερική διαφημίζει νέα μέθοδο υπολογισμού και κληρονόμησης οικογενειακών χαρακτηριστικών!! Μπορεί, όπως διατείνεται, να προβλέψει τον κίνδυνο το μωρό να κληρονομήσει ορισμένες ασθένειες, αλλά και να προβλέψει γνωρίσματα όπως το ύψος, το βάρος, το χρώμα των ματιών, ακόμα και στοιχεία της προσωπικότητάς του!!



Με λίγα λόγια, θα "φτιάχνουμε" και τα μωρά όπως τα ρούχα που αγοράζουμε ή το φαγητό που αγοράζουμε...

Θα λέγαμε ότι η επιστήμη μερικές φορές δεν έχει ηθική, οι επιστήμονες όμως πρέπει να έχουν ηθική και όσοι ασχολούνται με την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή πρέπει να οδηγούν τα ζευγάρια προς τις σωστές και υπεύθυνες επιλογές χωρίς έπαρση και ματαιοδοξία.